Η ΡΑΦΗΝΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΣΙΩΠΗΛΑ: ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΞΕΧΑΣΕ ΝΑ ΖΕΙ & ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ…

 

Η ΡΑΦΗΝΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΣΙΩΠΗΛΑ: ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΞΕΧΑΣΕ ΝΑ ΖΕΙ & ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ…

(ή αλλιώς: «Τα θαύματα της διοίκησης Μπουρνούζ και των συνοδοιπόρων της»)

Η Ραφήνα ήταν κάποτε μια παραθαλάσσια πόλη με ρέματα αμπέλια, αέρα και... ελπίδες.

Τώρα; Ένα φρεάτιο σε αναμονή επενδυτή.

Κυρίες και κύριοι, καλωσορίσατε στη Ραφήνα της προόδου. Εκεί όπου:

• το τσιμέντο νικά το νερό,

• οι δικηγόροι δουλεύουν υπερωρίες (2.700.000 ευρώ αξίας… δημόσιας θλίψης),

• και το ΚΤΕΛ είναι η μόνη "αστική συγκοινωνία" που βλέπει την πόλη από μέσα — με εισιτήριο 2,40€ και φαντασία απλήρωτη.

📌 Η ΜΠΟΥΡΝΟΥΖΕΙΑ ΕΠΟΠΟΙΙΑ (ή «ΠΩΣ ΝΑ

 ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙΣ ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΣ»)

Για 6 χρόνια, το τιμόνι του Δήμου το κρατούσε μια παρέα πολιτικών μηχανικών... της καταστροφής.
Μαζί με τον επικεφαλής της, τον (δ)ήμαρχο Μπουρνούζ, η Ραφήνα:

• έθαψε το Μεγάλο Ρέμα κάτω από κυβικά τσιμέντου,

• άνοιξε τις πύλες της σε ένα λιμάνι-τέρας,

• και βραβεύτηκε με το "Χρυσό Σφυρί" για τη συμβολή της στην τσιμεντοποίηση της φύσης και της κοινής λογικής.

Όσοι τόλμησαν να διαφωνήσουν, απειλήθηκαν με... εισαγγελείς.
Γιατί όπως όλοι ξέρουμε, η δημοκρατία τελειώνει εκεί που αρχίζουν τα έργα… μεγάλης καταστροφής.

🔥 ΜΑΤΙ, 2018: Η ΦΩΤΙΑ, ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ

 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ

Το καλοκαίρι του 2018, η τραγωδία στο Μάτι

 σημάδεψε όλη τη χώρα. Ο τότε (δ)ήμαρχος Ραφήνας, Μπουρνούζ, δικάστηκε και τελικά κρίθηκε αθώος για τις ευθύνες του στην υπόθεση.Όμως, παρά την απαλλαγή του από το δικαστήριο, οι δημότες καλούνται σήμερα να πληρώσουν περίπου 2.700.000 € σε δικαστικά έξοδα και αμοιβές δικηγόρων, ποσό υπέρογκο και δυσανάλογο για έναν δήμο που ακόμα παλεύει με βασικά προβλήματα υποδομών.

Το ερώτημα που πλανάται:

Ακόμα κι αν η Δικαιοσύνη έκρινε ότι δεν υπήρξε ποινική ευθύνη, γιατί να επιβαρυνθούν οι πολίτες με τέτοιο κόστος;

Ηθική και πολιτική ευθύνη υπάρχει. Και κανείς δεν την ανέλαβε.

Το ταμείο του Δήμου στενάζει, οι πυρόπληκτοι περιμένουν ακόμα λύσεις, και τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα.

🚌 Η ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ: ΟΝΕΙΡΟ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΑΕΙ

Θες να πας από τη γειτονιά σου στο κέντρο της Ραφήνας;
Καλή τύχη.
Το αστικό λεωφορείο είναι σαν τον Αγιο Γεώργιο: πολλοί τον επικαλούνται, κανείς δεν τον έχει δει.

Θες να πας από τη Ραφήνα στην Αθήνα;

Η μόνη "λύση";
Το υπεραστικό ΚΤΕΛ, με τσουχτερό εισιτήριο και στάσεις εκεί που δεν είναι κανείς.

🏗️ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ: Μ.Ε.Β.Α., Κ.Ε.Λ. , LNG ΚΑΙ

ΑΛΛΕΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ

Στην αυλή μας ετοιμάζουν:

• Μονάδα Επεξεργασίας Βιοαποβλήτων για τα σκουπίδια όλης της Αττικής

• Κ.Ε.Λ. -Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων κάτω από τη μύτη μας, αντί να πηγαίνουν στην Ψειτάλλια, όπως των γειτονικών Δήμων (Όπως ήταν και το αρχικό σχέδιο και άλλαξε μετά από παρέμβαση του Μπουρνούζ, χωρίς να δώσει ποτέ εξήγηση ΠΟΙΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΝ ΟΔΗΓΗΣΑΝ σ’αυτό. 

  
  https://www.facebook.com/watch/?v=203996089103408 

• Πλατφόρμα υγροποιημένου αερίου γιατί τί λείπει από το λιμάνι-τέρας; Ένα μικρό... Τσερνομπίλ!( Μη σας φαίνεται περίεργο. Μετά τήν δημιουργία του λιμανιού-τέρατος ακολουθεί και η εγκατάσταση πλατφόρμας αερίου LNG )

• Επέκταση του λιμανιού μέχρι τη Λούτσα — για να πνιγούμε όχι μόνο στις κακοτεχνίες, αλλά και στα τάνκερ.

Κι όλα αυτά για να δίνουμε στον τουρίστα μια ρέγκα και μια selfie με φόντο τα καύσιμα.

🛤️ ΠΡΟΑΣΤΙΑΚΟΣ & ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ: ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ

 (ΤΣΙΜΕΝΤΟ)ΧΤΙΖΟΝΤΑΙ

Μα το κερασάκι; Ο προαστιακός και η Αττική Οδός να φτάνουν μέχρι το λιμάνι.
Γιατί όχι;
Να διευκολύνουμε τους λίγους ταξιδιώτες του Δεκαπενταύγουστου και να εξαφανίσουμε ό,τι απέμεινε από τη φύση.
Τα υπόλοιπα χωράφια; Οικόπεδα.
Οι τελευταίοι κάτοικοι; Μουσειακά εκθέματα.

👩‍⚖️ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, Κα. ΤΣΕΒΑ. ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ, ΑΛΛΗ ΤΑΜΠΕΛΑ;

Η νέα δήμαρχος ήταν δίπλα στον Μπουρνούζ όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Άλλαξε κάτι; Όχι.
Οραματίζεται κάτι διαφορετικό; Όχι.
Περιμένουμε με αγωνία την επόμενη «ευρωπαϊκή χορηγία» — μπορεί να είναι καμιά «έξυπνη μπάρα» που ανοίγει με QR και αναβοσβήνει ή «κάδος που μιλά» και λέει «Ευχαριστούμε που ανακυκλώσατε! » ή κάποια «διάβαση που φωτίζεται τη νύχτα»!!!

---

🧠 ΕΠΙΜΥΘΙΟ:

ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΣΕ ΛΗΘΑΡΓΟ. ΜΙΑ ΜΑΖΑ ΔΗΜΟΤΩΝ ΠΟΥ

ΞΕΧΑΣΕ ΝΑ ΕΞΟΡΓΙΖΕΤΑΙ.

Η Ραφήνα δεν πεθαίνει από φυσικά αίτια.
Πεθαίνει από αδιαφορία, απάθεια, συνήθεια και λίγη "ανάπτυξη" με ευρωπαϊκή γεύση.

Αν κάποτε υπάρξει ελπίδα, δεν θα έρθει από άλλους.
Θα έρθει όταν οι ίδιοι οι πολίτες θυμηθούν τι σημαίνει να ζεις, να αντιστέκεσαι και να διεκδικείς.

Μέχρι τότε…
Καλά σουβλάκια με φόντο τα 22 καράβια στο λιμάνι-τέρας και τη φλόγα της πλατφόρμας LNG.

---